- išpatvarti
- išpatvar̃ti intr. Lkš, Prk išdykti, pasileisti: Mano vaikas visai išpatvãro Šk. O tos manę jau menk teklauso, per labai išpatvãrusios, niekam neganant Jrk11. \ patvarti; išpatvarti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
išpatvarimas — išpatvarìmas sm. (2) → išpatvarti: O jau išpatvarìmas to vaiko – niekas jam netinka! Šk. patvarimas; išpatvarimas … Dictionary of the Lithuanian Language